oš dva do veka!

Tog 6. marta 1914. godine, pod izgovorom da dolaze da pomažu u preradi vune, u dvorištu Temerinske 12 okupili su se učenici "Velike srpske pravoslavne gimnazije", studenti, šegrti i trgovački pomoćnici sa ciljem da osnuju sportski klub od nacionalnog značaja.

Tako je rođen Fudbalski klub Vojvodina, kasnije dvostruki šampion Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.

Da li su "lale" do danas mogle (i morale) više? Jesu... Ali, Novosađani ističu i da su "za njih te dve titule vrednije nego sve tuđe zajedno".

Ono što bi pre nekog budućeg trofeja Uprava Vojvodine morala da uradi je da obeleži mesto na kojem je nastao jedan od dva najstarija srpska kluba, ali do danas jedini koji nije menjao ime. Stariji od Vojvodine samo je OFK Beograd, kao naslednik Beogradskog Sportskog Kluba, odnsono BSK, osnovanog 1. septembra 1911. godine.

"Samo rođenje FK Vojvodine bilo je slično rađanju nekog mitskog ili antičkog heroja. Osnivanje se održalo kao u nekoj priči u potpunoj tajnosti, jer je u predvečerje Prvog svetskog rata austro-ugarska policija budno pratila svako okupljanje srpske omladine, samo što je umesto neke udaljene planine ili kakvog skrivenog mesta, kao pozornica poslužila štrikerska radnja Save Šijakova u Temerinskoj ulici (današnji Tehnometal)", prepričavaju navijači Voše na svom portalu.

Među osnivačima su bili Milenko Šijaković - utemeljivač tekstilne industrije u Novom Sadu, Vladimir Milićević - univerzitetski profesor, Dušan Hinić - ugledni hemičar, Radenko Rakić i Kamenko Ćirić - istaknuti pravnici, Gojko Ružić, Ranko Tošić, Đorđe Živanov, Branko Gospođinački i viđeni advokat Kosta Hadži.

"Novonastali klub nije slučajno dobio naziv Vojvodina. Ovim imenom je snažno naglašen srpski karakter novog kluba, jer je sa njim pokušano da se vaskrsne sećanje na Vojvodstvo Srbiju i Tamiški Banat (koje je trajalo od 1849. do 1861. godine) u kom su Srbi, bar na papiru, trebalo da imaju kulturno-političku autonomiju u Habzburškoj carevini", podseća se dalje u tekstu posvećenom 98. rođendanu.

"Sa današnje tačke gledišta, ne možemo a da ne kažemo da je ovo bio izuzetno hrabar potez, s obzirom na zategnute odnose između Srbije i Autro-Ugarske. Da li je od neko od osnivača mogao tada da pretpostavi da su tada udareni temelji jednog od najvećih klubova u regionu mi ne možemo znati, ali je jedno sigurno - njihovi snovi i ideali su tada ostvareni i tada je rođena FK Vojvodina. To se zbilo na današnji dan, davne 1914. godine. Možda je ovakvo tajno osnivanje bilo i najbolji predznak budućih nevolja i problema koji će Vojvodinu, kao neki usud, pratiti do današnjih dana".

Vojvodina u prvim danima nije imala svoj teren, pa se treniralo na poljančetu "Četiri krajcare", na kraju današnje Šumadijske ulice. U to vreme Novi Sad imao je oko 34.000 stanovnika, a prve dresove "lalama" sašila je majka jednog od prvotimaca i bili su svetlo plave boje.

Prva utakmica odigrana u junu 1914. godine u Kovilju, protiv lokalnog, ali starijeg kluba Šajkaš (osnovan 1908. godine). Novosađani su ostvarili ubedljivu pobedu od 5:0.

U tom timu Vojvodine uglavnom su igrali đaci i studenti koji su bili na letnjem raspustu. Potonja ratna zbivanja su odredila da utakmica sa Šajkašem bude prva i jedina utakmica Vojvodine sve do oslobođenja 1918. godine.

Sve ostalo je istorija...