ilvester Takač, fudbaler, igrač novosadske Vojvodine i državni reprezentativac, olimpijac, fudbalski trener, isntruktor, internacionalac, ekonomista, rođen je u Đurđevu, 8. novembra 1940. godine.

Fudbalski slalomaš

Ponikao je u siromašnoj porodici sa devetoro dece koja su rano ostala bez oca (nastradao u fašističkoj raciji u vreme II svetskog rata) i sa bolesnom majkom koja je rano umrla. Silvester je imao pet godina kada se porodica doselila u Novi Sad, u trošnu kuću na Telepu, gde je završio osnovnu školu i izučio krojački zanat, a kasnije je diplomirao na Višoj ekonomkoj školi.

Već kao učenik osnovne škole pokazao je veliko interesovanje za fudbal, igrao ga sa drugovima na poljanama, zatim postao član juniorske ekipe Vojvodine koju su videli iskusni stručnjaci Milivoj Drakulić i Franja Hirman. Oni su u Takaču brzo prepoznali potencijalnog prvotimca crveno-belih, odmah ga postavili za kapitena talentovane mlade ekipe koja je pobeđivala sve protivnike na najpoznatijim mađunarodnim turnirima.

Od 1955. do 1958. godine podmladak Vojvodine je sa kapitenom Takačem osvajao republička i savezna takmičenja a brzonogi strelac Vojvodine dva puta je bio član juniorske reprezentacije Jugoslavije, jednom Mlade reprezentacije Jugoslavije i postigao je dva gola. Potom nastupa za seniorski tim Vojvodine, za koju je na 426 zvaničnih utakmica postigao 245 golova, i reprezentaciju Jugoslavije za koju je postigao dva gola u 15 nastupa. Bio je član reprezentacije na Olimpijskim igrama u Rimu 1960., gde je osvojio zlatnu medalju, i u Japanu 1964. godine.

Golgeter

U takmičarkoj sezoni 1965/66. Vojvodina je osvojila prvu šampionsku titulu. Jedan od najzaslužnijih za trijumf, bio je Silvester Takač, koji je svojim izvanrednim igrama u navali crveno-belih, postao, uz golmana Iliju Petkovića, najpopularniji fudbaler Novog Sada a zatim i cele zemlje proslavivši se igrama u Kupu evropskih prvaka. Posle pobede u duelima sa bečkom Admirom, Novosađani su eliminisali favorizovani Atletiko iz Madrida i nesrećno izgubili u Glazgovu od Seltika potonjeg prvaka Evrope i sveta. Šampionsku titulu, Vojvodina je ubedljivo osvojila pobedivši sve ekipe iz tadašnje čuvene četvorke. Takač je igrao svih trideset utakmica uz postignutih 13 golova, kao najefikasniji u timu prvaka države. Te godine je odigrao i najviše prijateljskih utakmica (49) na kojim je postigao 10 golova.

U Kupu evropskih šampiona, plavokosi golgeter Vojvodine, postigao je četiri gola. Skrenuo je na sebe pažnju, i nakon dramatične treće utakmice u Madridu, u kojoj je trijumfovala Vojvodina, pre svega zahvaljujući Takačevim golovima, svoju karijeru je nastavio u inostranstvu. Novcem dobijenim za Takačev transfer u francuski Ren, Novosađani su na svom stadionu izgradili reflektore i već protiv Seltika igrali pod veštačkim osvetljenjem. Da je sjajni Takač igrao i u duelima protiv prvaka Škotske moglo se dogoditi da Vojvodina umesto Seltika stigne na tron evropskog fudbala!

Čestitke i od Širaka

Svoje izvanredne ljudske kvalitete, najviše fudbalsko majstorstvo igrača a potom i trenera, Silvester je potvrdio bogatom karijerom u inostranstvu. Nakon Rena igrao je pet godina u belgijskom prvoligašu Standardu iz Liježa, dva puta uzastopno je bio prvak Belgije i dva puta finalista Kupa. Uz igranje, Takač je završio čuvenu fudbalsku školu Sepa Herbergera i stekao diplomu trenera, a potom i diplomu profesionalnog intruktora fudbala.

Svoj visoki rejting u svetskom fudbalu Takač je dokazao i kao trener. Počeo je da radi sa manje poznatim ekipama u Nemačkoj, zatim preuzeo kormila Liježa, Kelna, Sošoa (uveo ga u Prvu ligu), pariskog Rasinga (plasman u Prvu ligu), Nice, Borusije iz Dortmunda, marokanske Kazablanke, tuniških i prvoligaša Saudijske Arabije. Sa Kelnom je bio pobednik Kupa Nemačke, dva puta je bio finalista francuskog kupa, osvojio je titulu u Maroku a 1997. godine je osvojivši Kup Francuske sa ekipom Nice primio pehar i čestitke lično iz ruku predsednika Francuske, Žaka Širaka